Hadestown en de maatschappij van nu: waarom deze musical me als life coach én moeder diep raakte

Soms vertelt een verhaal je méér over de wereld waarin je leeft dan het journaal of een opiniestuk ooit zou kunnen. Dat overkwam mij toen ik gisteravond Hadestown zag — een musical die ogenschijnlijk over Griekse mythologie gaat, maar in werkelijkheid een spiegel is van onze moderne samenleving. Als life coach, die dagelijks werkt met mensen die vastlopen in systemen, overtuigingen of zichzelf, raakte deze voorstelling me diep. Maar wat het nog bijzonderder maakte: ik was er samen met een van mijn zonen.

Een wereld vol muren

We leven in een tijd waarin veel mensen zich buitengesloten voelen. Economische ongelijkheid groeit, de kloof tussen ‘hebben’ en ‘niet hebben’ wordt steeds zichtbaarder. Denk aan jongeren die geen woning kunnen vinden, mensen die vastzitten in flexcontracten, of ouders die balanceren tussen werkdruk en gezinsleven. Hadestown laat dit op een poëtische manier zien: een onderwereld waar arbeiders eindeloos werken, zonder stem of uitzicht. Het is een metafoor voor hoe velen zich vandaag voelen — gevangen in een systeem dat niet voor hen lijkt te werken.

Inclusiviteit als tegenkracht

Wat me hoop gaf, was hoe Hadestown inclusiviteit niet alleen toont, maar viert. De cast is divers, de rollen zijn fluïde, en de verhalen zijn universeel. Dit is belangrijk. Want inclusiviteit gaat niet alleen over wie er op het podium staat, maar over wie er gehoord wordt. In mijn praktijk zie ik hoe helend het is als mensen zich gezien voelen — in hun identiteit, hun achtergrond, hun worstelingen. Hadestown laat zien dat ieder verhaal ertoe doet, en dat verandering begint bij erkenning.

Mijn eigen Hadestown-moment

Tijdens de voorstelling moest ik denken aan een cliënt die ooit tegen me zei: “Ik voel me alsof ik elke dag in een mijn leef, en niemand hoort mijn stem.” Die uitspraak bleef hangen. Het deed me beseffen hoe vaak mensen zich onzichtbaar voelen — niet alleen op hun werk, maar ook in relaties, in de maatschappij, in zichzelf. In onze sessies werkten we aan het terugvinden van zijn stem, zijn kracht, zijn eigen verhaal. En toen ik in het theater zat, hoorde ik diezelfde worsteling terug in de liederen van de arbeiders, in de keuzes van Eurydice, in de hoop van Orpheus.

Maar wat me het meest raakte, was dat ik daar zat met mijn zoon naast me. Terwijl ik keek naar Eurydice die worstelt met haar keuzes, en Orpheus die vertrouwt op zijn innerlijke stem, voelde ik een diepe wens in mij opkomen: dat mijn zoon zich vrij mag voelen om zijn eigen leven te leiden. Dat hij durft te kiezen voor zijn eigen pad, ongeacht verwachtingen, systemen of angsten. Dat hij zijn stem vindt — en die laat horen.

De kracht van keuze

Een ander thema dat me raakte, is keuzevrijheid. Eurydice kiest voor veiligheid in plaats van liefde — een keuze die velen van ons herkennen. Hoe vaak kiezen we voor zekerheid, zelfs als het ons ongelukkig maakt? Hoe vaak durven we niet te vertrouwen op ons eigen pad? Als coach begeleid ik mensen in het maken van keuzes die trouw zijn aan henzelf. Hadestown herinnert ons eraan dat zelfs in een wereld vol beperkingen, we altijd een keuze hebben: om te vertrouwen, om te spreken, om te veranderen.

Samen zingen tegen de stilte

Wat me het meest bijbleef, is het slotlied: “We raise our cups to him / We raise our cups to her / We raise our cups to the ones who went before.” Het is een ode aan solidariteit. Aan het samen dragen van verhalen. Aan het niet opgeven, ook als het einde niet verandert. Want soms is het vertellen van het verhaal op zich al een daad van verzet.

Als life coach én moeder geloof ik dat verhalen ons kunnen helen. Ze geven taal aan wat we voelen, en richting aan waar we naartoe willen. Hadestown is zo’n verhaal. Het is een herinnering dat we allemaal onderweg zijn — en dat we, hoe verschillend ook, samen zingen tegen de stilte.

✨ Reflectie-uitnodiging

Sta vandaag eens stil bij jouw eigen keuzes.
Welke stemmen hoor jij in jezelf — en welke negeer je misschien al te lang?
Wat zou er veranderen als jij jouw verhaal durft te vertellen, op jouw manier?

Je bent welkom om hierover met mij in gesprek te gaan. Want jouw stem doet ertoe.